"همیشه یه پایان تلخ بهتر از یه تلخی بی پایانه"

این دیالوگ شهاب  حسینی توی فیلم درباره الی ...  خیلی برام جالب بود

به حدی که هر چند روز یک بار به کارش میبرم

بهم کمک کرده بعضی مسائل رو راحت تر هضم کنم و این خیلی خوبه

دیروز بعد از مدتها آرامش نسبی ، دوباره یه پایان تلخ داشتم  ولی مهم اینه که از همین نوع بود یعنی خیلی بهتر از این بود که بخوام تلخی بی پایانی رو تحمل کنم

آینده را روشن می بینم

خوش بینی ساده انگارانه نیست بهش یقین دارم

ان شا الله

دسته کلید من

امروز یک کلید دیگر به دست کلید من اضافه شد

نمی دانم این اتفاق خوبیست یا بد؟

بچه که بودم داستانی داشتم سر این کلید

از سن خیلی کم دلم می خواست کلید خانه مان را داشته باشم 

اما پدر ومادر از ترس این که گم کنم مخالفت میکردند

سنم که بیشتر شد یک دست کلید دوتایی که شامل کلید در ورودی ودر هال بود به من داده شد 

توی دلم قند آب شد که بالاخره من هم دسته کلید دارم ولی نگرانی هم چاشنی آن شد 

بالاخره داشتن کلید مسئولیت  می آورد 

از کودکی تا به  حال به تدریج دست کلید من چاق تر وچاق تر میشود و مسئولیت ها و فکرهایم بیشتر

نمی دانم این اتفاق خوبیست یا بد؟ همین قدر میدانم که دسته کلید دوتایی را بیشتر دوست داشتم

از آن حرف هایی که میزنم ولی خودم نمی توانم عمل کنم 

به نام حضرت دوست وسلام

قبل تر ها فکر میکردم  زندگی جاده ایست  که ما مردم همه در حال دویدن در آنیم و مشکلات هم در غالب  چیز هایی مثل ماشین ما را دنبال  میکنند  و ما اگر تسلیم مشکلات شویم هم له میشویم هم از دویدن عقب میفتیم

حالا اما انگار تعبیر جدیدتری پیدا کردم زندگی اگر مجموعه ای از چرخ دنده های بزرگ و کوچکی باشد که در جهات مختلف  میچرخند  ومیچرخند تا دنیا پیش برود مشکلات در واقع  برخی از همین چرخ دنده هاست  که اگر نباشند زندگی هم نیست

درست تر آنکه آنچه ما مشکلات می نامیم اصلا مشکل نیست جزئی از زندگیست  که به اندازه بقیه آن جالب نیست